Rozdział XVII

Lucy jeszcze raz zajrzała do pokoju i widząc mulata zapinając zamek od niebieskiej kurtki, uśmiechnęła się.

- Kochanie, wszyscy są już gotowi. – zaśmiała się cicho.

- I ja też. – cmoknął ją lekko w usta i wyszli razem z sypialni. Zeszli po schodach i wyszli z domku, zamykając go za sobą.

- Nareszcie. – powiedział Niall, biorąc Elizabeth pod ramię. – Chodź. – uśmiechnął się do niej i dał jej buziaka w policzek.

Liam przyglądał się im uważnie, każdemu ruchowi ciała Elizabeth, każdemu jej uśmiechowi, jej ustom…

- A to nie miało być tak…? – spytał zdezorientowany Louis, wskazując na Ellie i Liam’a, sugerując, że to oni powinni się całować.

Harry wzruszył tylko ramionami.

- Dlatego wolę być gejem. – powiedział żartem, uśmiechając się przy tym.

Poszli razem, w siódemkę na stok, wypożyczyli narty i wjechali na górę.

- Nie umiem jeździć na nartach. – Lucy nerwowo się zaśmiała i naciągnęła na głowę białą czapkę.

- Chodź. – Zayn złapał ją za rękę i powoli zaczął jechać.

- Jadę, jadę… - powtarzała z cichym śmiechem, patrząc pod nogi.

Harry i Tomlinson już dawno ich wyprzedzili, a Malik zapatrzony na dziewczynę, nie widział reszty świata.

- Odpychaj się. – polecił i puścił jej dłoń.

- Ej! – krzyknęła przestraszona.

- Odpychaj się. – powtórzył. Zrobiła tak jak kazał.

- Zayn… - powiedziała niepewnie, czując jak nabiera coraz większego rozpędu i traci całkowicie kontrolę nad nogami. – Zayn! – krzyknęła i zaczęła machać rękoma, aby się zatrzymać.

Malik patrzał jak jego dziewczyna znika za górką, i wtedy jadąc za nią, wyprzedził ją i złapał za rękę. Jej nogi rozjechały się, przez co oboje się zachwiali i wylądowali na śniegu. Lucy wylądowała pod chłopakiem i zaśmiała się, gdy spojrzała w jego równie roześmiane bursztynowe tęczówki. Poprawił jej białą czapkę i delikatnie musnął jej usta wargami.

- Jesteś cała? – spytał, z lekkim rozbawieniem na twarzy.

- Tak. – zaśmiała się cicho. – Tylko… Zayn, chyba ci… - zająkała się i stłumiła śmiech.

- Przepraszam. – zszedł z niej i pomógł jej wstać.

Strzepała z siebie śnieg i znowu wybuchła śmiechem. Jedynie co ją zabolało to pośladek, ale tylko, wtedy gdy wykonywała ruch. Spojrzała na Zayn’a i przegryzła wargę, aby nie roześmiać się.

- Co? – spytał, nie wiedząc co wywołało u niej rozbawienie.

- Jesteś w śniegu. – wskazała w okolicach małego wybrzuszenia na jego spodniach.

- To tylko śnieg. – wytłumaczył i strzepał go.

Lucy się roześmiała i rozejrzała dookoła, akurat koło nich jechał Liam. Dziewczyna zatrzymała go, chwytając go za kurtkę i uśmiechnęła się zalotnie patrząc w stronę swojego chłopaka.

- Idziemy do domu. Więc, nie musicie nas szukać. – oznajmiła i spojrzała na szatyna. – Elizabeth… - mruknęła i poruszyła znacząco brwiami. – Nie zachowujcie się jak dzieci. – powiedziała i chwyciła za rękę mulata, aby znowu się nie przewrócić.

- My idziemy. – powtórzył Zayn, a chłopak westchnął ciężko.

Szybko oddali sprzęt, który wcześniej wypożyczyli i wrócili w biegu do domku, śmiejąc się przy tym głośno. Ochroniarze zostali wraz z resztą ich przyjaciół na stoku, więc byli całkowicie sami. Lucy włożyła kluczyk do drzwi i przekręciła go, po czym nacisnęła na klamkę i popchnęła drzwi.

Oboje zrzucili z siebie kurtki i buty, brunetka spojrzała na niego pożądającym spojrzeniem i przyciągnęła go do siebie.

- Lucy, jesteś… - nim Zayn skończył, dziewczyna docisnęła wargi do jego ust.

- Jestem. – szepnęła mu w usta i chwytając go za dłoń, oboje wbiegli po schodach na górę.

Lucy weszli pierwsza i gdy upewniła się, że Zayn wszedł za nią, zamknęła drzwi i opierając się o nie zachęcająco poruszyła brwiami.

- Chodź tu, kocie. – zażądała i objęła mulata wokół szyi. Jego usta powoli zaczęły drążyć palącą jej skórę ścieżkę pocałunków wzdłuż jej szyi.

Z jej ust wydobył się jęk rozkoszy, a jego dłoń powędrowała na jej udo, które założyła mu na biodro. Przejechał lekko ręką po jej miękkiej skórze, a drugą rękę wsadził pod sweter i podrażnił jej rozgrzane ciało zimnymi palcami.

- Zayn. – wyszeptała i ścisnęła dłonie na materiale jego koszuli na plecach. – Dłużej nie wytrzymam.

- To dopiero początek. – szepnął i zagryzł płatek jej ucha, chwycił ją za pośladki, a ona oplotła mu nogi wokół bioder.

Wplotła palce między kosmyki jego czarnych włosów i złączyła ich usta w gorącym i długim pocałunku. Zayn ułożył ją delikatnie na łóżku, przenosząc dłonie na jej plecy i siadając na niej okrakiem chwycił za jej czarne spodnie i jednym ruchem pozbył się ich z jej nóg. Zobaczył żółte figi z kolorową kłódką na przedzie. Uśmiechnął się i przejechał po niej palcem.

- Gdzie masz do niej kluczyk? – spytał i zawisnął nad nią, tak, że ich twarze dzieliły tylko centymetry.

- Jest w twoich bokserkach. – na jej twarz wstąpił uśmiech. Przejechała dłonią po jego tatuażu nad obojczykiem i wyczuła pod palcami jak chłopak zadrżał. Patrzała na jego ciało, którym przylegał do niej i nie mogła uwierzyć, że to dzieje się naprawdę. Miała nadzieję, że to nie sen.

- Zajmę się tobą. – wyszeptał i zahaczył palcem o gumkę jej fig. Pomału zjechały na jej uda, a potem brunet rzucił je za siebie, tam, gdzie leżały jego spodnie i koszula.

Lucy patrzała jak jej chłopak pomału zjeżdża na dół, robiąc ścieżkę od jej pępka w dół. Ścisnęła satynową pościel między palcami, ignorując dziwne uczucie, że coś jest nie tak.

- Nie dzisiaj, Zayn. – powiedziała patrząc w jego karmelowe oczy. – Dzisiaj chcę się z tobą kochać. K.O.C.H.A.Ć. – przeliterowała i chłopak pomału wspiął się na nią. Przycisnął ją do pościeli, i wsadził rękę pod jej plecy. Gdy pozbył się jej czarnego, koronkowego stanika, ona chwyciła za jego granatowe bokserki i wtedy mogła ujrzeć go w całej okazałości.

- Jesteś piękny. – wymruczała z nutką zazdrości w głosie i wtedy dostrzegła gasnące płomienie w jego oczach.

- Nie. – pokręcił głową i odgarnął palcem kosmyk jej ciemnych włosów. – To ty jesteś piękna. Jesteś najpiękniejszą istotą na ziemi, jaką spotkałem. Jesteś moją gwiazdą. – ucałował ją w czubek nosa i usłyszał jej chichot.

- Kocham cię. – splotła palce u dłoni z jego.

- Ja ciebie też. – uśmiechnął się i schylił, aby skraść kolejny pocałunek. Wraz z momentem, gdy ich usta się złączył, wszedł w nią pomału. Z jej gardła wydobył się krzyk, a ich dłonie mocniej się ze sobą splotły.

Jej oczy zaszły mgłą, a on zanurzył się w niej całą długością. Jego usta zaczęły pieścić jej pierś, a jej paznokcie zaczęły coraz głębiej wbijać się w jego plecy.

Ich oddechy nie równomiernie się ze sobą wymijały, a szum krwi w ich uszach potęgował się. Zayn schylił się pragnąc, ponownie zatopić wargi w jej ustach, które nadal smakowały czekoladą. Wbił się w je i wyczuł jak jej ciało wije się pod nim. Zagryzł jej wargę i otarł się o nią zarostem.

Dziewczyna wygięła się w łuk, a jej ciałem wstrząsnął ogromny dreszcz. Po chwili cały pokój przeszył krzyk Zayn’a. Chłopak upadł na miejsce obok brunetki i spojrzał na nią, jak nierównomiernie oddycha a jej klatka piersiowa szybko podnosi się i opada. Z nim nie było lepiej… Pozwolił jej, aby położyła głowę na jego torsie i wplótł palce pomiędzy jej kosmyki włosów.

- Mamy mały problem, Zayn. – odezwała się i spojrzała na niego nieskazitelnie błękitnym spojrzeniem.

- Jaki?

- Jesteśmy w pokoju Harry’ego i Lou.

Parę godzin później.

W pomieszczeniu panował półmrok, na podłodze, przed kominkiem leżało kilka poduszek, a ogień palił się i dawał ciepło.

- Już! – krzyknęła Ellie, zapalając świeczki, które stały na stoliku.

Odłożyła zapałki i odwróciła się do tyłu, a widząc za sobą stojącego chłopaka, podskoczyła.

- Nie musisz krzyczeć. – powiedział Payne.

- A ty nie musisz stać tak blisko mnie. – wyminęła go i ruszyła w stronę kuchni.

Wyjęła z lodówki cole i nalała jej do szklanki.

- Dalej jesteś na mnie zła? – mruknął jej do ucha, stojąc za nią.

I znów ją przestraszył. Stał za nią, dotykał jej, a jego oddech parzył jej ciało.

- Gdybyś nie całował mnie na chama, nie byłabym zła. – odwróciła się w jego stronę i wtedy zdała sobie sprawę z tego, jak blisko niej stał Liam. Przylegała do niego ciałem, chciała zrobić krok do tyłu, ale nie mogła, bo opierała się o blat.

- Z czasem, może i sama bym tego chciała i uległa. – dodała, podnosząc głowę, aby spojrzeć na niego. – Wystarczyłoby nie naciskać.

- Myślałem, że tego chcesz. Inaczej bym tego nie robił. – oznajmił, wsadzając kosmyk jej włosów za ucho.

- Liam…

Do kuchni wszedł Niall i zobaczył parę przylegających do siebie ciałami przyjaciół.

- Mieliśmy grać w butelkę, a nie wkładać butelkę…

- Zaraz wsadzę ci tę butelkę.. – Elizabeth wyszła spod ciała Liam’a ocierając się o niego. Chwyciła butelkę i zaśmiała się do niego.

- Ja ci mogę wsadzić, mam nawet swoją własną. – Horan uśmiechnął się szeroko, a dziewczyna mu zawtórowała.

- Ja już mam swoją butelkę. – poklepała go w ramię i razem wyszli z kuchni.

_____________________________________________________________

Cześć Małpeczki! Już tydzień minął moich ferii,  jutro wracam już do domu. Jak widzicie ostatnio zmieniłam wygląd bloga, i jak Wam się podoba?

 Jest scenka +18, jedno z Waszych życzeń spełnione. Następne już wkrótce. 

Czekam z ciasteczkami i mlekiem na wasze komentarze, które mają mnie rozgrzać równie dobrze jak Zayn Lucy.

Kocham Was, Ninja.